Dream Theater ssie

Dillu

^Potwierdzam. Mr. Green

U mnie jednak wciąż Amon Tobin na topie. Teraz Supermodified, potem pewnie inny jego album. Smile

prog_scibi

A to rozumiem.
Ej ale Hell's Kitchen jest w sumie patetyczne,jak możesz więc słuchać FII?
Nie wspomnę juz o emowatej końcówce AwakexD

Cookie13

prog_scibi

Jak widać lubię pretensjonalność Cool

Cookie13

Przez wrodzony takt nie chciałem Tobie tego wytykać, ale skoro już sam to zdeklarowałeś, to nie mam innego wyjścia, jak przyznać Ci rację Wink

.

prog_scibi

Wyobraź sobie że są ludzie których pioseneczki nie zadawalają,nie są mininalistami,nie uważają że w prostocie jest piękno i lubią wyższe formy twórczości,bardziej rozbudowane i wyrafinowane.
I sądzę że muzyka czysto poważna jest o wiele bardziej patetyczna, czy ją również nazwiesz pretensjonalną?

Cookie13

Muzyka poważna to jest niesamowicie pojemne określenie, a zatem trzeba by było odwołać się do konkretów. Są kompozytorzy których nie trawię w całości, jak np. Wagner (który nawiasem mówiąc generalnie jest bardzo patetyczny).
Ale nie to jest sednem problemu. Odnoszę nieodparte wrażenie, że błędnie identyfikujesz rozbuchane i rozbudowane formy z "wyższą sztuką". Dlatego tak mocno przemawiają do Ciebie dreamowe kolosy, w których tak naprawdę niewiele się dzieje, a co najgorsze sklecone są na siłę i bez polotu z elementów, które po podmianie bez większego zgrzytu mogłyby zafunkcjonować w innym utworze tego zespołu. Poza tym zdajesz się nie rozumieć, że dążenie za wszelką ceną do skomplikowania, w najmniejszym stopniu nie świadczy o geniuszu twórcy. Co z tego, że ostatnie utwory DT są w dużej mierze pokomplikowane instrumentalnie i bardzo trudne wykonawczo, skoro epatowanie wirtuozerią skrywa w ich przypadku tak naprawdę totalne artystyczne wypalenie i większość tych kompozycji jest do bólu sztampowa i przewidywalna, stanowiąc blade odbicie utworów Dream Theater z lat 90. Termin "wyrafinowany" rozumiany jako kunsztowny, wyszukany, wysmakowany, naprawdę nie ma zastosowania do ostatnich poczynań DT, o Symphony X nie wspominając. Wręcz przeciwnie, to jest zaprzeczenie wyrafinowania, czyli przerost formy nad treścią, brak smaku i samodyscypliny twórczej.

sarlin

SrebrnySmok

prog_scibi

Dla emo może tak Very Happy

PS
z tym emo to takie pół żartem pół serio

Glen Benton

Emo? Powiedział fan Wilsona. XD

Cynic - Focus

prog_scibi

No właśnie mam z tego beke że uważacie SD-V za piękny utwór a odnosze wrażenie że jest o wiele bardziej depresyjny niż większość utworów PT czy Wilsona ogólnie Razz

Glen Benton

Depresyjny nie znaczy emo.

prog_scibi

Przecież napisałem że to pół żartem. Dalej nie rozumiem że przeszkadza wam "depresysyjność" Wilsona a ostatni utwór z Awake jest tak lubiany xD

SrebrnySmok