Dream Theater ssie

Cookie13

[link widoczny dla zalogowanych]

Na pytanie jaki jest najwybitniejszy album Dream Theater, zwykłem odpowiadać, że Images And Words. Jednak kiedy w moim odtwarzaczu kręci się Awake, zaczynam mieć wątpliwości co do tak jednoznacznie postawionej tezy. Przede wszystkim Awake jest albumem nowocześniejszym od poprzedniego. Petrucci i spółka musieli mieć dobrze nastawione "radary" na to co działo się w cięższych odmianach rocka w tamtym czasie. Burn My Eyes - Machine Head i Far Beyond Driven - Pantery wydane w tym samym roku ale wcześniej, niejako wyznaczyły standardy w ciężkim graniu pierwszej połowy lat 90. Awake wydaje się być odpowiedzią Dream Theater na te nowe trendy. Co jednak najważniejsze, odpowiedzią w pełni autorską i zawierającą wszystkie charakterystyczne elementy stylu zespołu. Koniecznie trzeba zaznaczyć, że wszyscy członkowie DT prezentują na Awake szczyt swojej muzycznej formy. James La Brie nie tylko z dziecinną łatwością wyciąga charakterystyczne dla siebie "górki", ale także potrafi zaśpiewać bardziej drapieżnie, z chrypką, jak np. w The Miror/Lie czy w Scarred. La Brie już nigdy potem nie zbliżył się nawet do swoich dokonań zaprezentowanych na trzecim albumie Dream Theater. Jednak bezapelacyjnie największą siłą Awake są kompozycje, w których nie uświadczymy mielizn, jakie nader często pojawiały się na płytach Dream Theater w następnej dekadzie. Otwierający album 6:00 dzięki partiom klawiszy Kevina Moore'a i specyficznej motoryce ociera się o fusion, ale już następny w kolejności Caught In A Web z rwanymi, bardzo ciężkimi riffami Petrucciego i błyskotliwymi partiami Moore'a, jest prawdziwą perełką w bogatym zestawie dreamowych "walców" (i nie o walca, lecz o walec tutaj chodzi Wink

). Od najlepszej strony pokazuje się zespół także w instrumentalnej Erotomanii, przepełnionej karkołomnymi popisami, ale niezwykle spójnej i nie zawierającej ani jednego zbędnego dźwięku. Nie sposób przeoczyć faktu, że na Awake aż roi się od wyśmienitych solówek gitarowych Johna Petrucciego. Te z Voices, Erotomanii czy The Mirror/Lie nie bez powodu obrosły legendą, gdyż nie dość iż stanowią kwintesencję stylu gitarzysty, to jeszcze zagrane są z niesamowitą pasją i polotem. Pozostaje jedynie żałować, że Awake była ostatnią płytą z udziałem Kevina Moore'a, który - przynajmniej w moim odczuciu - był najbardziej kreatywnym klawiszowcem w historii zespołu.
Reasumując, Awake obok Images And Words bez wątpienia jest najwybitniejszym albumem w dyskografii Amerykanów. Na pewno zaś moim ulubionym. Zaraz obok Falling Into Infinity.

Moja ocena Awake; 5/5 (w skali pięciostopniowej z połówkami).

Dillu

^Lubię to! Wink

Partie klawiszy Moore'a w niektórych numerach bywają nieskomplikowane (jak motywy grane przez niego w "Caught in a Web"), ale stanowią bardzo istotną część tej muzyki, nadają jej charakteru, świetnie przy tym komponując się z gitarą Petrucciego. Moore potrafił znakomicie dobrać brzmienia i swoją ekonomiczną, pełną wyczucia grą dodać od siebie idealną ilość własnego secret ingredient. Wink

Wstęp do "6:00" to jedno z najlepszych otwarć albumu EVER! Cool

Glen Benton

Zgadzam się w 100% poza ostatnim zdaniem. :p

Dillu

Co masz do początku "6:00"? Razz

Glen Benton

Mam na.myśli reckę Ciacha.
Przecież Awake to czysty ideał. Nutki bym z tego nie odjął.

Cookie13

Dillu

Wziąłem Awake na spacer z psem. Weszło znakomicie, wspaniale mi się słuchało. Wskazanie na ten album jako na ich szczytowe osiągnięcie to chyba słuszny gest uznania dla roboty, jaką tu wykonali panowie z zespołu, ale też ekipa producencka i dźwięko-inżynieryjna.

Mam też ochotę się zreflektować i napisać, że jednak Kevin. Wink

Cookie13

Bo Kevin był w tym zespole wartością dodaną. Kim jest obecny klawiszowiec? Spuszczam na to pytanie zasłonę milczenia.

Glen Benton

Kevin ma coś, czego Rudy nigdy nie posiądzie: zdolność do tworzenia melancholijnych, bajkowych, a momentami, niemalże ambientowych (Space-Dye Vest) klimatów.
Muzyk kompletny.

Dillu

Mogę to powiedzieć: słuchałem w pracy Dream Theater. W Trójce puścili dziś "6:00".

Cookie13

Dillu

Nie mam pojęcia, co za audycja. Usłyszałem kątem ucha niewyraźnie i nie dowierzając poszedłem do biura (gdzie radio grało) sprawdzić, czy mi się jednak tylko nie wydaje.

Trochę się zdziwiłem. Poza tym rozpoznałem ten numer jakoś nieświadomie: przyszło mi do głowy, że to grają, ale jak się wsłuchiwałem celowo, to nie potrafiłem tej myśli potwierdzić, musiałem podejść bliżej odbiornika.

Cookie13

Dillu

No tak.

Glen Benton

Ej no, ale i tak:
Roman Kostrzewski>Awake
Mr. Green